قلب یک پمپ عضلانی است که گردش خون و اکسیژن در شش ها و بدن شما را موجب می شود. به طور متوسط قلب یک انسان بالغ در هر یک دقیقه، 60 الی 100 بار ضربان می کند و طی یک روز حدود 2000 گالن (7580 لیتر) خون را پمپاژ می کند. اگر از قلب مراقبت نشود، دچار مشکل می شود و کمتر از میزان لازم پمپاژ می کند. به این حالت نارسایی قلبی می گویند.
در سال ۱۹۸۲، Paul Winchel نمونه اولیهای از یک قلب مصنوعی را طراحیکرد. درنهایت جراح متبحری به نام دکتر William Devries از دانشگاه Utah آمریکا تصمیم به انجام این پیوند گرفت. او این دستگاه را Jarvik-Seven نامید. این نخستین ماشینی بود که میتوانست به طور دائم جایگزین قلب شود. بیمار دریافتکننده پیوند، دندانپزشکی ۶۱ ساله به نام Barney Clark بود. شانس زندگی او در صورت عدم دریافت پیوند، کمتر از سی روز پیشبینی میشد. جراحی با موففیت انجامشد و کلارک ۱۱۲ روز زنده ماند.
عملکرد Jarvik-Seven همانند پمپ هوا طراحی شده بود و برخلاف مدل پیشرفته امروزی، لازم بود چندین رشته سیم از بدن بیمار بیرون بیاید و به منبع تغذیه خارجی متصل شود. طبیعی ترین پیامد این طراحی، بروز عفونتهای متعدد در محل عبور سیمها از پوست بود. پیش از توقف تولید در چندین بیمار دیگر نیز از آن استفاده شد، اما به علت بروز مشکلات فنی نظیر خطاهای مکانیکی و حجم بسیار بزرگ دستگاه، تولید آن متوقف شد.
دو اختراع در تولید قلبهای مصنوعی مدرن نقشی کلیدی داشتند.
اول تولید پوریه ضدانعقاد است که در لایه بیرونی قلب مصنوعی استفاده میشود و احتمال پسزدهشدن آن را از سوی سیستم ایمنی و بافتهای اطراف به حداقل میرساند.
دوم اختراع سیستم منبع تغذیه قابل کاشت درون بدن است که هیچگونه حرارتی در بافتهای اطراف خود ایجاد نمیکند. این دو کشف از ابداعات فردی به نام Hiroaki Harusaki است.
این دو ویژگی به همراه دهها تکنولوژی دیگر، در قالب یک مدل قلب مصنوعی با نام AbioCor توسط شرکت Abiomed ارائه شده است. این مدل در سال ۲۰۰۱ برای نخستینبار به کار گرفته شد و در سال ۲۰۰۴ با رسیدن به حد نصابهای لازم، مجوز FDA را دریافت کرد. ۸۶درصد از بیماران دریافتکننده AbioCor بیشاز یک سال و ۶۴درصد بیشاز ۵ سال شانس زندگی یافتند.
FDA و مقامات رسمی Abiomed چند مورد را برای کسانی که بتوانند اولین دریافت کنندگان قلب مصنوعی باشند، گذاشته که عبارتند از:
در سن کمتر از 75 سال باشند.
در آخرین مرحله از نارسایی قلبی باشند، کمتر از 30 روز از عمر آنان باقی مانده باشد.
کاندیدای دریافت یک قلب طبیعی نباشد.
هیچ
گزینه درمانی دارای دوامی نداشته باشند.
و در آخر این که این قطعه که به بزرگی یک گریپ فورت است در سینه ی مریض جا بشود.