جنبه های کنترلی سیستم خون رسانی

کنترل های کلی بر محور مقررات و کنترل فشار خون و حمایت از تزریق وریدی و تحویل اکسیژن و مواد غذایی و تخلیه دی اکسید کربن و مواد زائد در بدن قابل توجه هستند .

در واقع کنترل فشار خون برای تامین تحویل مناسب خون به مغز و قلب و همچنین تمامی ارگانهای بدن امری حیاتی است.

کنترل فشار مویرگی نیز برای حفظ حجم بافت و ترکیب مایعات درون شبکه ای در اندازه مطلوب لازم است.

گیرنده های گوناگون بدن بطور آناتومیکی برای حس کردن و نظارت کردن حالات رگ و سیستم خون رسانی بدن ساخته شده است .

کنترل سیستم مرکزی قلبی عروقی  

گیرنده های فشار شریانی میزان فشار خون در قسمت های مختلف سیستم قلبی عروقی را درک و نظارت می کنند.

قسمتهای اصلی آن در قوس آئورت و سینوس کاروتید قرار دارند. پاسخ های گیرنده های فشار به همراه گیرنده های شیمیایی به مغز منتقل میشوند.گیرنده های شیمیایی که روی میزان co2,o2,ph خون نظارت می کنند در بدنه آئورتی و کاروتیدی قرار گرفته اند.

ضمنا گیرنده های مکانیکی نیز در قلب قرار دارند .

ورودیهای گیرنده در منطقه ای که نرون ها در مغز مشغول به کار مرکز قلبی عروقی هستند وارد میشوند.  

این منطقه در بصل النخاع و پل دماغی است. مرکز قلبی عروقی مغز همچنین ورودیهایی را از مناطقی از مغز شامل هیپوتالاموس و قشر مخ دریافت می کند .  

سیستم عصبی غیر ارادی شامل 2 جزء تنه اصلی می شود:

سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک

تحریک سیستم سمپاتیک باعث انقباض عضله که فشار خون شریانی را بالا خواهد برد می شود.

تحریک پاراسمپاتیک باعث کاهش فشار شریانی خواهد شد.

 تاثیرات مخالف این دو سیستم فشار خون توسط دو محدوده مختلف عملکردی مرکز قلبی عروقی مغز دریافت می شود. این مناطق را فشار زا و پایین آورنده فشار می نامیم (پرسور و دپرسور).  

در واقع تحریک مرکز فشار زا باعث فعالسازی محدوده سمپاتیک و بالا رفتن فشار خون خواهد شد و تحریک مرکز پایین آورنده فشار باعث تحریک پاراسمپاتیک و همچنین کاهش فشار خون خواهد شد.