درمــــان نارســـایی کلیـه

žعملکرد کلیه در بیماران مبتلا به نارسایی جزئی یا کامل کلیه برای دفع مناسب الکترولیت های اضافی (نمک ها) ومتابولیت های زائد که به واسطه متابولیسم عادی تولیدمی شوند، نا کافی است. در نتیجه، تراکم این مواد در بدن تا سطوح سمی توسعه می یابد مگر اینکه عملی برای کمک به دفع این مواد انجام گیرد. دیالیز، درمان نارسایی مزمن کلیه است. دو نوع درمان وجود دارد: همودیالیز (که از کلیه مصنوعی که ماشین دیالیز نیز نامیده می شود، استفاده می کند) و دیالیز صفاقی.  

 

žحدود90 درصد بیماران دیالیزی، تحت درمان همودیالیز قرارمی گیرند که در این روش درمان، خون در خارج از بدن گردشمی کند و قبل از بازگشت به بدن بیمار، درون ماشینی تصفیه می گردد.منبع اصلی متابولیت های زائد کبد است زیرا کبد محلی است که اکثر فرآیندهای تبدیل انرژی در بدن در آن انجام می گیرد. محصولات نهایی متابولیسم چربی و کربوهیدرات، معمولا آب و دی اکسید کربن است که هر دو آنها از طریق فرآیند تنفس می توانند از بدن دفع شوند.اما محصولات نهایی متابولیسم پروتئین،عموما از طریق کلیه ها دفع می شوند.اوره بزرگترین بخش متابولیت زائد است که در کبد از متابولیسم پروتئین تولید می شود و عموما به عنوان نشانگر عملکرد کلیه مورد استفاده قرار می گیرد زیرا به مقدار زیادی در خون وجود دارد و به آسانی اندازه گیری می شود.