روشهای مبارزه و کنترل ارتعاشات

1- استفاده از جاذب ارتعاشات در رشته حفاری:

انرژی ناشی از ارتعاشات مکانیکی در صورتیکه از سیستم خارج نشود ، جمع شده و باعث خستگی ، تسلیم و نهایتا ً شکست فلز خواهد شد . انرژی ارتعاشی همواره از طریق نیروهای خارجی مانند ، اندرکنش مته / سازند ، رشته / سازند و سیستم گردش سیال حفاری ، به رشته وارد می شود . هر چه شرایط حفاری سختتر باشد ، مقدار انرژی ارتعاشی ، وارد شده به رشته حفاری بزرگتر خواهد بود ، انرژی تولید شده را می توان از طریق جاذب ارتعاشات به اشکال دیگر انرژی ، از جمله حرارت تبدیل و از سیستم خارج نمود .

چنانچه انرژی به روش فوق از سیستم خارج نشود ، روشهای دیگری از جمله اصطکاک و استهلاک فلزی باعث جذب انرژی ارتعاشی می شوند ، که این به طراحی و جنس فلز رشته بستگی دارد . ولی جذب انرژی ارتعاشی به روشهای فوق ، باعث کار داخلی بر روی نابجایهای موجود در ساختار کریستالی فلز شده ، در نهایت ایجاد ترک خستگی می کند ، شوئیدگی های مشاهده شده در اثر خستگی ناشی از حفاری در بعضی از مناطق به همین دلایل است .

جاذب های انرژی از مکانیزم فنر و دمپر استفاده می کنند . البته در صورتیکه سختی جاذب های انرژی به اندازه کافی نباشد ، قادر به ایفا نقش خود به صورت موثری نبوده ، نمی توانند مقدار قابل ملاحظه ایی از انرژی تولید شده را جذب نمایند ، لذا قسمت بیشتری از انرژی تولید شده به صورت اصطکاک و استهلاک جذب فلزی شده ، باعث ، خستگی و تخریب زود هنگام رشته می شود .