احیاءسازه های زیربنایی تخریب شده

امروزه احیاءسازه های زیربنایی تخریب شده در مهندسی عمران مانند ساختمان ها، عرشه پل ها- شاه تیرها –سازه های زیر دریایی –جاده ها وغیره مهترین موضوع مورد بحث در دهه اخیر بوده است خرابی سازه ها دلایل مختلفی دارد همچون

1-بالا بودن سن سازه

2- نگهداری ضعیف

3- خوردگی در اثر شرایط محیطی ضعیف

4- طراحی اولیه ضعیف وسطحی

5- روش اجرا

6- زلزله

7- ترافیک درجاده ها

بنابراین احیاء سازه های عمرانی بعنوان یک موضوع بسیار مهم برای بررسی کارشناسان قرار گرفته است امروزه روش های قابل دسترسی سنتی برای مقاوم سازی وجود دارند از جمله نصب صفحه های فلزی، پوشش های بتنی یا فلزی وتنش زا کردن ستون های اصلی در سطح سازه کامپوزیت های پیشرفته جدید.

حال موضوع مورد بحث ما Frp می باشد. با توجه به این که استفاده کامپوزیت ها از چند هزار سال پیش تاکنون رایج بوده اما قدمت پیوستن فیبرپلیر مسلح (Frp) به این کامپوزیت ها به کمتر از یک قرن می رسد. این کامپوزیت ها از ترکیب مقاومت فیبرها با پایداری رزین های پلیمری بوجود می آیند. با توجه به مزیت های اثبات شده کاربرد کامپوزیت Frp انقلاب صنعتی عظیمی رادر صنایعی چون هوا فضا، صنایع دریایی، برق وحمل ونقل بوجود آورده است.

ویژگیهایی ممتاز کامپوزیت ها از موادی است که ازآن ها ساخته شده اند مقاومت آنها بیشتر بدلیل وجود فیبره بودن که معمولاً بصورت شیشه- کربن- یا فیبر آرامید قابل دسترسی اند.

قبل از استفاده از سیستم Frp باید تعیین کنیم که آیا روش مناسبی خواهد بود یا خیر؟ استفاده از مواد کامپوزیتی معایبی نیز به دنبال دارد1- عکس العمل این مواد بصورت یک رفتار خطی (لاستیک است ودر یک نقطه در برابر مقدار زیاد تنش گسیخته می شوند (نه نقطه تسلیم دارندونه کاهش سختی دارند) .این مطلب درست به خلاف رفتار الاستوپلاستیکی فولادهای معمولی است.

2) قیمت مواد کامپوزیتی در وزن واحد از فولاد بیشتر است ولی به مراتب مقاوم ترند

3) برخی از موادfrp مانند کربن وآرامید، ضریب انبساط گرمایی ناسازگاری با بتن دارندبنابراین وقتی در مجاورت  دمای بالا قرار می گیرند، خرابی زودرس واز هم پاشیدگی رخ خواهد داد

در ضمن عامل طولانی بودن زمان پایداری وقابل اجرا بودن از نظر سازه ای آن را نیز در نظر گرفت و نبایستی بصورت کورکور انه از Frp بعنوان جایگزین قطعی فولاد استفاده کنیم