پیوند قلب مصنوعی، جراحی بسیار ظریفی است. نه تنها جراح باید دو بطن راست و چپ را از قلب بیمار جدا کند، بلکه باید یک شیء خارجی را در قفسه سینه کار بگذارد. در طی جراحی، بیمار موقتاً به پمپ مصنوعی قلب و ریه متصل می‌شود تا قلب از تپش بایستد و جراحی میسر شود. قلب مصنوعی به وسیله صدها بخیه به دهلیزهای قلب طبیعی وصل می‌شود و جراح برای پوشاندن بخیه‌ها از یک لایه بافت مصنوعی استفاده می‌کند. تعداد پرسنل حاضر در پیوند قلب مصنوعی معمولاً بسیار زیاد است. علاوه بر دو جراح زبده و دستیارانشان، چندین متخصص و تیم پرستاری به کنترل شرایط می‌پردازند.
1 - جای‌گذاری سیم پیچ داخلی
در شکم
2 - بازکردن جناغ
سینه و اتصال دستگاه پمپ قلب و ریه
(در این مرحله قلب از تپش می‌ایستد
و خون بیمار از طریق دستگاه پمپ می‌شود).
3 - جداسازی بطن‌های
قلب طبیعی( دهلیزها جدا نمی‌شوند).
4 - استفاده از
یک مدل پلاستیکی برای تعیین محل دقیق قرارگیری قلب مصنوعی
5 - بریدن بافت‌های
مصنوعی در اندازه‌های مطلوب و بخیه‌زدن آنها به آئورت و شریان ریوی
6 - قلب مصنوعی
وارد قفسه سینه می‌شود و اتصالات آن با شریان ریوی، آئورت، و دهلیزهای راست و چپ
برقرار می‌شود.
7 - تخلیه کامل
هوای داخل دستگاه
8 - جداسازی بیمار
از پمپ قلب و ریه
9 - حصول اطمینان
از صحت عملکرد قلب
10 - بستن قفسه
سینه