قلب مصنوعی(Artifical Heart )

قلب یک پمپ عضلانی است که گردش خون و اکسیژن در شش ها و بدن شما را موجب می شود. به طور متوسط قلب یک انسان بالغ در هر یک دقیقه، 60 الی 100 بار ضربان می کند و طی یک روز حدود 2000 گالن (7580 لیتر) خون را پمپاژ می کند. اگر از قلب مراقبت نشود، دچار مشکل می شود و کمتر از میزان لازم پمپاژ می کند. به این حالت نارسایی قلبی می گویند.

در سال ۱۹۸۲، Paul Winchel نمونه اولیه‌ای از یک قلب مصنوعی را ‏‏طراحی‌کرد. درنهایت جراح متبحری به نام دکتر ‏William Devries‏ از دانشگاه ‏Utah‏ آمریکا تصمیم به انجام این پیوند گرفت. او این دستگاه را ‏Jarvik-Seven‏ نامید. این نخستین ماشینی بود که می‌توانست به طور دائم جایگزین قلب شود. بیمار دریافت‌کننده پیوند، دندانپزشکی ۶۱ ساله به نام ‏Barney Clark‏ بود. شانس زندگی او در صورت عدم دریافت پیوند، کمتر از سی روز پیش‌بینی می‌شد. جراحی با موففیت انجام‌شد و کلارک ۱۱۲ روز زنده ماند.

عملکرد‎ Jarvik-Seven ‎همانند پمپ هوا طراحی شده ‌بود و برخلاف مدل پیشرفته امروزی، لازم بود چندین رشته سیم از بدن بیمار بیرون بیاید و به منبع تغذیه خارجی متصل شود. طبیعی ‌ترین پیامد این طراحی، بروز عفونت‌های متعدد در محل عبور سیم‌ها از پوست بود. پیش از توقف تولید در چندین بیمار دیگر نیز از آن استفاده شد، اما به‌ علت بروز مشکلات فنی نظیر خطاهای مکانیکی و حجم بسیار بزرگ دستگاه، تولید آن متوقف شد.‏