معماری سنت و مدرنیته

مقدمه

دیری است که پیدایش مدرنیته و ظهور برنامه ریزی مدرن سبب تحولات ساختاری در تولید و استفاده از فضا شده است. فضای جامعه مدرن پدیده ای است که از یک سو توسط سیستم های برنامه ریزی بالادست در بطن کالبد سکونت گاه های انسانی تولید می شود و از سوی دیگر جامعه، بنابر نیازهای خود از آن ها استفاده می کند. در چنین کنش دوسویه ای است که ابعاد سه گانه فضا نمایان می شوند.

بعد ذهنی که مبتنی بر دانش برنامه ریزان و قوانین بالادست است، بعد فیزیکی که شامل فضای کالبدی خلق شده است، بعد اجتماعی که بر ساختۀ ذهنیت استفاده کنندگان و تجربه های آنان بوده، و بیانگر فضای اجتماعی ای است که آن ها می آفرینند. این فضا همان امر سومی است که تقابل های دوگانه را نفی می کند. 

با توجه به نیازهای معماری مدرنیته ایران در این بخش از پژوهش به معرفی سبک ها از دیدگاه مدرن تا کنون و بررسی منبه الهام، ایده ها و نکات کلیدی آنها می پردازیم در قسمت دوم این بخش به معرفی سبک شناسی معماری معاصر در ایران پرداخته شده و در نهایت به بررسی مفهوم مدرنیته و سنت و فلسفه ی وجودی و تفاوت نگرشی آن ها پرداخته ایم.